۴ مطلب با موضوع «رموز و تمثیلات» ثبت شده است

آتشدانِ ماهِ بر پشت خفته

ماهِ بر پشتْ خفته، ماهِ ابروانِ زیبای بر پُشتْ خفتۀ روی به بالا [یعنی ماهِ نو] است. پس از آنکه ماه به غایتِ محاق رسد، از پایینِ دایرۀ خود مجدداً نورش پدیدار شود و این اشارتی است به ظهور و پیدایشِ ناگهانیِ ریشۀ آسمانی از دلِ سکونِ کاملِ آدمی که آن را دلِ دائویی نامند و صورت تمثیلی آن همچون ماهِ بر پُشتْ خفته است. آتشدان ابزاری است برای ایقادِ آتش. در آن نورِ یانگِ دلِ دائویی، جانِ یینِ کلِّ وجود گداخته و تصفیه تواند شد، پس صورت تمثیلی آن, آتشدان است.

...

بعضی نابخردان بی‌خبر از این حقایق، می‌پندارند که [دو بخشِ] استخوانِ شرمگاهی زیرِ اکسیرگاه (دان‌تیِن) که رو به بالاست، همان آتشدانِ ماهِ بر پُشت خفته است. بعضی دیگر ... می‌پندارند که این دلِ صنوبریِ تودۀ گوشت, آتشدانِ ماهِ بر پُشت خفته است. و بعضی هم از اهلِ نحلۀ کیمیای بستر هستند که دروازۀ زهشِ زنان را ماهِ بر پُشت خفته می‌پندارند. اینگونه پندارها همه البته ناصواب است.

بدانکه ماهِ بر پُشت خفته تلالؤِ نورِ دلِ دائویی است. چون طوالعِ این نور [در باطنِ سالک] مقیم گردد، شرورِ نَفْس همه از میان برود و بدین واسطه، فرهمندی و جاودانگی روییدن تواند گرفت ...

- رفع ابهام از کلمات تمثیلی (شیانگ‌یِن پویی)، نوشتۀ لیو یی‌مینگ، خلاصه‌ای از بخش 4، فصل 3.


ترجمۀ این کتاب به‌زودی تحت عنوان «رموز دائویی» از توسط انتشارات زندگی روزانه، منتشر خواهد شد.

۱۶ فروردين ۰۰ ، ۱۷:۳۵ ۰ نظر

کیمیای زرّین

مراد از کیمیای زرّین، همچو زر سخت و همچو کیما کامل شدن است: اعادۀ صفا، احیاء نورانیت. پس، «فطرت» را رمزاً گویند کیمیای زرّین: کیمیا، آتشدان و دیگ، اجزاء انوشدارو.

شعر:

چیزی است از گذشته تا کنون،
بی‌صورت، بی‌کیف،
نه هرگز کم شده نه هرگز بیش،
بی‌وقفه پیوسته برپا،
در تیزی و سختی چون زرّ،
در سرخی چون آفتاب.

- لی دائوچّوئِن (قرن 13 م.)، لبّ کتاب یی در سه آسمان (سان‌تیِن یی‌سوئِی 三天易髓).

金丹者,如金之堅,如丹之圓,愈鍊愈明,故喻性為金丹也。丹,爐鼎也,藥物也。頌曰。亘古此物,無形無質。無欠無餘,無休無息。其利如金,其紅如日。

۱۳ فروردين ۰۰ ، ۰۰:۴۴ ۰ نظر

تمثیل لاک‌پُشت

"... دیگر رمز معروف شرق دور لاک‌پشت است؛ او نیز در میان بخش‌های بالایی و پایینی لاک خویش جای گرفته است، همچون انسان که در میان آسمان و زمین قرار دارد؛ و در این نمودار شکل این دو بخشِ لاک، همانند جایگاه آنها، مهم است. لاکِ مافوق که این جانور را «در بر می‌گیرد» از سبب صورت گِرد خود باز با آسمان متناظر است و به همین طریق، قشر پایینی لاک که جانور را «بر دوش می‌کشد» از سبب تخت بودن با زمین تطبیق می‌کند. بنابراین، کل لاک تصویری است از عالم، و لاک‌پشت در میان این دو بخشِ خود، نمودار جزء میانی سه‌گانۀ بزرگ[1] یعنی انسان است. بعلاوه، جمع شدن لاک‌پشت در درون لاک، رمز مرکز جستن در «مرتبۀ ازلی» است که مقام «انسان راستین» باشد، و این تمرکز نیز همچنین تحقق فراوانی امکانات بشری است، زیرا گرچه مرکز ظاهراً فقط یک نقطه است بدون امتداد، همین نقطه است که در مقام مصدر، واقعاً همه چیز را در بر دارد، و درست از همین سبب است که «انسان راستین» در بر دارندۀ هر آن چیزی است که در مرتبه‌ای از وجود ظهور یافته است که او خود با مرکز آن مرتبه یکی است."

- رنه گنون، سه‌گانۀ بزرگ[2] (نیویورک: سوفیا پِرِنیس، 2001)، ص 91.

[1] سه‌گانۀ بزرگ: سان تْسای 三才 عبارت است از «آسمان» و «زمین» افرون بر جزء میانی و میانجی آن دو، «انسان».
[2] کتاب سه‌گانۀ بزرگ اثر حکیم بزرگ فرانسوی، شیخ عبدالواحد یحیی، رنه گنون (1886-1951) به فارسی ترجمه شده است و به زودی از سوی انتشارات موسسه حکمت و فلسفه ایران به چاپ خواهد رسید.

انسان راستینِ دریاهای شمالی [سوار بر لاک‌پشت] (北海真人像) اثر وُووِی (吳偉؛ 1459-1508م‍.).

۱۷ مرداد ۹۸ ، ۱۷:۱۶ ۰ نظر

رمز دُرنا در هنر شرق دور

درنایان خوش‌قدم

دُرنا، پیام‌آورِ ایزدان، «ریش‌سپیدِ اقوامِ پَردار»، سراسر "یانگ" و شمسی است و معمولاً در پیوند است با درختِ صنوبر. درنای سپیدِ خالص در «جزایرِ متبارک» و «پردیس غربی» می‌زید. نظر به آنکه سپیدِ خالص است، مرتبط است با مرتبۀ پردیسی عصمت و پاکی، و نظر به آنکه پرنده است، رمزِ تعالی و قوای آسمانی است و نیز رمزِ نفْس که از تن تواند پرید. در هنر، این پرنده اغلب همراه است با شهریاران، دانش‌پروران یا فرزانگان دائویی بزرگ.

- جین سی‌. کوپر، آشنایی با سنّت دائویی (بلومینگتون: انتشارات وُرلد ویزدم، 2010)، ص 112. (ترجمۀ فارسی این اثر به‌زودی از سوی انتشارات حکمت منتشر خواهد شد)

** نقاشی: «درنایان خوش‌قدم» (瑞鶴圖) اثر فغفور سُنگ هوئِی دْزُنگ (宋徽宗؛ 1082-1135م‍.)

۱۳ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۴:۴۹ ۱ نظر